Over Mij

Mijn verhaal gaat net als bij iedereen over pieken en dalen, maar ook over de ruimte daartussen. Ik moet je eerlijk zeggen dat ik in mijn leven tot nu toe veel meer pieken dan dalen heb gekend, en ook lange periodes van tevredenheid. Is dat geluk? Misschien. Of geloof? Dat kan. Is het de wet van aantrekking? Ook dat is mogelijk. Ik denk dat het een combinatie van deze en andere factoren is. Ik ben in ieder geval met m’n neus in de boter gevallen als het over mijn kinder- en tienertijd gaat: ik groeide op in een stabiel en warm gezin in Nederland, met mijn ouders, broers en zussen heb ik een buitengewoon hechte en fijne band. Zoals de meeste kinderen waren er leuke en minderleuke dagen, maar over het algemeen had ik het goed, ook op school met vrienden en vriendinnen. Ik ben Protestants Christelijk opgevoed en ik vindt dit nog steeds een waardevolle basis, maar andere religies en levensvisies bieden mij tegenwoordig ook inzicht, inspiratie en geestelijke voeding.

Nieuwsgierig en een tikkeltje eigenwijs ben ik altijd geweest, maar ik kleurde niet vaak buiten de lijntjes als kind. Dat is nu wel wat verandert. Dat tikkeltje eigenwijs, maar ook de nieuwsgierigheid is er niet minder op geworden en ik ga graag mijn eigen pad. De woorden van Pippi Langkous zijn mij dan ook op het lijf geschreven “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het kan”. Ik verdwaal nog wel eens (letterlijk en figuurlijk), maar ik vind altijd een manier om weer thuis te komen.

De behoefte om te reizen en de wereld te ontdekken heeft mij op mooie plaatsen gebracht: ik heb een tijdje in Londen gewoond, heb aardig wat landen in Europa bezocht en als twintiger ging ik backpacken in Australië en Nieuw Zeeland. Gelukkig deelt mijn partner de liefde voor het reizen, de eigenwijsheid en de behoefte zijn eigen pad te volgen, dus toen de kans zich voordeed om naar Noorwegen te verhuizen hoefden we er niet lang over na te denken. We zijn deze uitdaging samen aangegaan en ook al gaat onze weg niet altijd over rozen, we zijn tevreden en gelukkig met elkaar, ons gezin, de kansen die we krijgen en de keuzes die we maken.

Ik ben dankbaar voor wat het leven mij steeds brengt en tel mijn zegeningen, persoonlijk geloof ik dat dit de grootste aantrekkingskracht voor meer geluksmomenten in mijn leven is. Wat je aandacht geeft groeit, dus ik richt mijn aandacht op alles wat mij gelukkig maakt en erken dat ik daarin zelf verantwoordelijk ben voor mijn keuzes. Dat betekent niet dat ik de negatieve dingen niet zie, in tegendeel, ik heb ook daar oprechte aandacht voor. Ik kijk ernaar en duw het niet weg, ik onderzoek het, maar blijf er niet in hangen. Negatieve dingen die ik niet kan veranderen laat ik los, wat ik wel kan veranderen pak ik aan. Dat gaat niet altijd zonder slag of stoot en ik maak ook fouten, maar ik mag ook erkennen waar ik zelf niet goed in ben en vragen om hulp. Dat is misschien wel de grootste les die ik de afgelopen jaren heb geleerd. Dat fouten maken en hulp vragen mag. Deze ervaringen en lessen neem ik mee en geef ik met liefde door.